@nico, bedankt voor je reactie.
Ben er wat verder ingedoken en verbaas me toch wel. In mijn onschuld dacht ik altijd dat er bij een keuring afgesproken grenzen zijn waaraan de lift/een onderdeel moet voldoen om goedgekeurd te worden.
Het valt binnen de toleranties of niet, het voldoet aan de wet of niet. En als het niet goed is moet de lift/het onderdeel onmiddellijk, of binnen een bepaalde termijn, hersteld worden. Anders wordt de lift stil gelegd.
Bij de herziening van de regelgeving in 2012, waarin een remcontrole-voorziening in de regelgeving is opgenomen onder de noemer UCMP, heeft men het blijkbaar niet noodzakelijk gevonden om deze voorziening verplichtend op te leggen voor liften van voor 2012. Het is EU-regelgeving en ik ga ervan uit dat daar goed over is nagedacht.
Ik heb dus een voor de wet goedgekeurde lift met een opmerking waar ik wat mee moet of misschien ook niet. Dan lees op de site van de VLR (de/een branchevereniging) het volgende:
“Sinds 3 oktober 2017 is daarom vastgelegd dat de remmen voor liften met een geregelde aandrijving met een bouwjaar vóór 2012 tijdens de periodieke- en modificatiekeuring worden beoordeeld. De informatie is bedoeld voor de eigenaar die zelf kan besluiten óf en wanneer hij deze maatregelen neemt om het gesignaleerde risico weg te nemen. Er is dus geen verplichting er iets aan te doen. De gebouweigenaar heeft echter wel een slechte positie indien er tijdens de keuring een opmerking wordt gemaakt en er geen maatregelen worden genomen.”
Dan denk ik een slechte positie tegenover wie en in welke context? Civielrechtelijk, strafrechtelijk, verzekeringstechnisch? Maar ik heb toch een wettelijk goedgekeurde lift?
Hoe kan ik een slechte positie hebben tegenover wie dan ook, als ik me minutieus aan de wet- en regelgeving houd. Wordt hier de onwetende leek/eigenaar fors onder druk gezet om de modificatie dan maar te laten uitvoeren.
En wat als zo’n modificatie niet mogelijk is, moet er dan maar een volledige renovatie van de liftinstallatie uitgevoerd worden.
Zover ik het begrijp komt dit uit de adviescommissie CCvDL, die de SBCL adviseert in deze.
Klaarblijkelijk kan de door de CCvDL gewenste modificatie niet worden gerealiseerd via koninklijke weg van de wet- en regelgeving.
De bal wordt door de SBCL dan maar gelegd bij de eigenaar/gebruiker van de lift. Maar kan een doorsnee eigenaar/gebruiker zo’n afweging wel maken.
En als die eigenaar niets doet en er gebeurt wat, dan komt het vingertje van ik heb je gewaarschuwd. Ik weet niet wat ik hiervan moet denken.
Elke vergelijking gaat mank, maar ik het probeer toch.
Het is alsof er op het APK-rapport van een 50 jaar oude kever staat: “geslaagd met vlag en wimpel, maar voortschrijdend inzicht en verkeersincidenten heeft/hebben opgeleverd dat het te overwegen is om ABS en rembekrachtiging te laten installeren”.
Nu U dit weet, heeft U in het geval van een incident, natuurlijk een slechte positie als U dit niet laat installeren.
Als er bij het transportmiddel auto een veiligheidsprobleem wordt vastgesteld, worden er miljoenen auto’s teruggeroepen om een modificatie te laten uitvoeren, op kosten van de fabrikant.
Als er bij het transportmiddel vliegtuig een veiligheidsprobleem wordt vastgesteld, zijn de rapen helemaal gaar voor de fabrikant.
Bij het transportmiddel lift lossen we dat anders op. Daar mag de argeloze eigenaar/gebruiker opdraaien voor een ontwerpfout mbt veiligheid; zo mag ik dat toch wel noemen als het aandrijfsysteem zodanig groot is dat deze de lift moeiteloos in beweging zet bij een niet gelichte rem, of andersom dat te rem te klein is gedimensioneerd.
Hij mag bovendien zelf beslissen of hij deze ontwerpfout zodanig ernstig vindt dat hij die moet laten verhelpen; let wel op zijn eigen kosten.
En als hij dat niet doet, tja dat is dan jammer, maar wij als fabrikant wassen onze handen in onschuld.
