@nico
Nico schreef: “het blijft in eerste instantie toch een advies welke een gecertificeerde keurende instantie op het keuringsverslag vermeld. Wat de eigenaar ermee doet is zijn beslissing.”.
En dat is nou precies wat mij stoort. Verplichte periodieke veiligheidskeuringen zijn toch ook ingesteld om te voorkomen dat een eigenaar maar wat doet met adviezen.
Voor de tijd van de APK voor auto’s was het advies toen sinds jaar en dag: ” zorg dat het profiel van de band min xxx mm is, dat is veilig”.
Heeft niet geholpen en dus is bij de APK een duidelijke grens vast gelegd waar, op de dag van de keuring, aan moet worden voldaan .
Er wordt niet gekeken of een band veel of weinig kost, gewoon vervangen, punt. Laat staan dat de keuringsinstantie aanbeveelt om de kosten voor het vervangen van de band op te nemen in de MJOB.
Zo ook bij de periodieke keuring van de lift.
Er zijn lijsten met controlepunten, gebaseerd op wet- en regelgeving. Alle controlepunten zijn voorzien van een urgentie.
Dit soort urgentiescores komen uit de risicoanalyse van het falende onderdeel en zijn niet afhankelijk (althans niet in eerste aanleg) van de kosten van herstel. Het is nodig voor de veiligheid.
Een keuring moet, althans in mijn optiek, kraakhelder zijn voor de eigenaar van het gekeurde product.
Op een keuringsrapport moeten geen adviezen staan, maar opdrachten aan de eigenaar.
Binnen 12 jaar noodverlichting aanbrengen. Je kan het er mee eens zijn of niet, je kan het belachelijk vinden dat veiligheidszaken 12 jaar kunnen wachten, doet niet ter zake; gewoon binnen 12 jaar doen.
Als je niet eens bent de keuringspunten/urgentie etc, klagen bij, ja bij wie eigenlijk.
Maar dat ontslaat je dan niet van de plicht om het gebrek op te heffen in de gegeven tijd.
Een keuringsinstantie moet zich niet bezig houden met geven van vrijblijvende adviezen. Een keuring is om te bepalen of de lift aan de vastgelegde veiligheidsstandaards/toleranties in de wet- en regelgeving op de dag van keuring voldoet.
Het kan zijn dat de SBCL twee opdrachten heeft, nl regel/beheers de keuringen en geef gevraagd en ongevraagd advies.
Ik ben van mening dat je die adviezen dan niet via het vehikel van keuringen/keuringsrapporten moet communiceren.
Het krijgt daarmee een lading die verwarring zaait. Je moet adviezen en keuringsuitkomsten strikt scheiden.
@Bob
Je samenvatting in je laatste post hierboven is waarover het hier gaat.
Bob schreef:” Hoe onafhankelijk zijn de onafhankelijke adviezen……..”.
Het CCvDL (Centraal College van Deskundigen Liften) is samengesteld uit vertegenwoordigers van belanghebbende.
Hoewel ik er geen idee van had, ben ik/zijn wij als eigenaar van een lift ook vertegenwoordigd. Geen idee wie of welke organisatie dat is.
Het CCvDL is bevolkt met eigenaren/beheerders, certificerende instellingen, werknemers in de liftindustrie en werkgevers in liftindustrie. Allemaal belanghebbende inderdaad. Geen enkele onafhankelijke geest kan ik ontdekken.
Over het CCvDL is weinig te vinden, maar ik vond één verslag van een vergadering van het CCvDL hier https://www.nlb.nl/wp-content/uploads/19-014-vsl-CCvDL-91-190312.pdf.
Best interessant om te lezen. B.v wat precies betekent “damage control” in dit verband onder punt 3 vh verslag. En waarom moet het SBCL een WOB-verzoek doen bij SZW. SBCL is nota bene een organisatie die door SZW is opgetuigd/aangewezen.
Maar ik ken je hier vooral van bijdragen in juridische zin. Kan jij wat zeggen of het hier een productaansprakelijkheid zou kunnen zijn. Kan jij wat zeggen hoe het met de aansprakelijkheid zou kunnen zitten als de eigenaar het advies in de wind slaat.