[ottovr]

Objectief gezien is het geen uitputtende opsomming – er zouden vermoedelijk altijd nog andere aan kunnen worden toegevoegd, maar de wijze waarop de genoemde zijn geformuleerd en bij elkaar gezet geeft aan dat het wat betreft de auteur, het als een dergelijke opsomming is bedoeld; zoiets hoef je niet uitdrukkelijk te vermelden. Art. 4 geeft juist een grote mate van rechtsonzekerheid omdat de daarin genoemde maatstaf  “enige afwijking” wel de vaagste is die je kunt kiezen. Bij een interpretatiezaak kan alleen de rechter dan beoordelen in hoeverre de limitatieve opsomming in de MvT van toepassing is.